Gelezen: De tatoeëerder van Auschwitz – Heather Morris

Begin februari zocht de Leesclub van Bol.com iemand om dit boek te recenseren. Ik lees meestal andere genres voor hen, maar ik stelde me kandidaat en daags nadien lag het boek al in de bus. Ik had nooit kunnen denken dat ik het boek in 3 dagen zou verslinden tot de laatste bladzijde.

Auteur: Heather Morris
Uitgeverij: Harper Collins

Lale is een Slowaakse Jood die tijdens de tweede wereldoorlog naar Auschwitz wordt gedeporteerd. Hij komt er in het werkkamp terecht. Als hij de eerste nacht naar toilet moet, worden voor zijn ogen gevangenen zomaar neergeschoten, willekeurig, zonder reden. Wat later ziet hij ook een lading mensen in een bus geleid worden. Ze worden opgesloten en om het leven gebracht. Lale hoort hen nog roepen en schreeuwen maar het zal niet baten. Het is dan dat hij zich voorneemt alles te doen wat kan om het kamp te overleven.

Na een zware job als dakwerker wordt hij op een dag gevraagd om de tatoeëerder te helpen met het aanbrengen van de merktekens bij nieuwe gevangenen. Hij voert zijn job nauwgezet uit tot de eerste vrouwen het kamp binnengebracht worden. Dan twijfelt hij of het niet gewoon beulenwerk is dat ze doen. Maar hij kiest om te leven, liever dan neergeschoten te worden ter plekke. Het is al bij de eerste lading vrouwen, dat er plots een meisje voor Lale staat dat hem niet onbewogen laat. Het begin van een liefdesverhaal in het kamp.

Lale wordt in het verhaal constant gesleept van het ene uiterste naar het andere. Hij probeert vanuit zijn betere positie vrienden te bevoorraden en zo in leven te houden. Anderzijds stelt hij alles in het werk om zelf in leven te blijven, zelfs als dat wat begint te lijken op collaboratie. Honen met de vijand. Een evenwichtsoefening die hem ook al eens in een moeilijk parket brengt.

De Tatoeëerder van Auschwitz is een verhaal dat leest als een trein. De hoofdstukken zijn net lang genoeg, de schrijfstijl bijzonder aangenaam. Het boek is een waargebeurd verhaal. Lale Sokolov en Gita Furman bestaan echt, het verhaal werd geschreven op basis van gesprekken met Lale. Het manuscript van het boek bleef lang in de schuif van de auteur liggen maar werd uiteindelijk toch in een prachtig boek gegoten. Een aanrader, zelfs voor zij die niet echt fan zijn van oorlogsverhalen. Het is gewoon een bijzonder mooi en, bij momenten, aangrijpend verhaal.

Ik kreeg een reviewexemplaar van Bol.com, waarvoor dank. Dat heeft geen invloed op mijn eerlijke mening.