Of misschien beter: weken. Want ik heb de afgelopen weken niet weet waar mijn kop staat. Er ontbreekt structuur. Heel veel ideeën in mijn hoofd maar niet de tijd om ze uit te voeren. Of als ik tijd heb, wil ik vooral rust. Geen prikkels, geen verplichte klussen, geen gecommandeer. Gewoon rust.
De afgelopen twee-drie weken waren waarschijnlijk gewoon te druk. Ik holde wat van hot naar her en de organisatie ontbrak. Ik liep constant achter de feiten aan. En ja, ik word daar enorm ambetant van. Ik word daar enorm onrustig van. Dus mijn to do voor de komende week is duidelijk: rust zoeken.
Hoe ik dat ga doen, daar ben ik nog niet uit. Mijn hoofd wil lezen maar mijn concentratie laat het niet altijd toe (alarmbel!). Mijn lichaam wil vooral slapen (alarmbel!). Dus aandachtspunt 1: structuur. Terug wat regelmaat inbouwen en een paar verlofdagen inplannen om te recupereren. Bewust rustmomenten inbouwen en vluchten van prikkels. Dat hoofd de rust geven die het nodig heeft.
Hoe zit het daar met jou?
Ik werd de afgelopen dagen/weken vooral geplaagd door onzekerheid. En dat werkte zodanig op mij dat ik uitstelgedrag begon te vertonen, waardoor ik een achterstand creeerde en nog lastiger werd. Uiteindelijk heb ik dit weekend besloten om veel minder op sociale media te zitten, me veel minder te vergelijken met anderen en terug meer aandacht te schenken aan joggen en lezen. Want daar kom ik tot rust door. En dat zorgt meteen ook voor een betere nachtrust, wat dan weer een positief effect heeft op mijn mindset. Maar rust en structuur vinden, het is en blijft een hele moeilijke vind ik.
Rust inbouwen lijkt me al een goed begin 🙂 En een concrete planning maken misschien zodat het ook voor een stuk uit je hoofd is?
Hier ook een beetje de structuur kwijt. Het is wel goed dat je de alarmsignalen herkent, en er ook naar handelt. Ik probeer ook rustmomentjes in te bouwen: zo waren we afgelopen weekend bij de ouders en schoonouders, en ik heb daar een beetje slaap kunnen inhalen.
Ik hoop dat je verlofdagen je wat rust geven!
Hier voelt het aan alsof ik de helft van de tijd op automatische piloot leef. Ik heb wel tijd maar vind geen rust in mijn hoofd en mis duidelijk de nodige energie om echt productief te zijn. Gelukkig kunnen de meeste zaken wel wat langer wachten maar toch … Ik hoop echt dat de lente voor wat meer energie en minder pijnklachten kan zorgen. Hopelijk lukt het jou door middel van wat meer rust en een overzichtelijk schema om het gevoel dat je nu hebt helemaal om te draaien.