Ik zie rondom mij heel veel mensen die echt strugglen met de gevolgen die corona gebracht heeft. Gelukkig heb ik er zelf een stuk minder last van. Integendeel, het brengt mij heel wat dingen die ik eigenlijk niet meer zou willen inruilen. En dus maakte ik een lijstje van 5 dingen die voor mij niet meer moeten terugkeren na corona.
- Fysiek contact met vreemden: Ik heb het nooit begrepen. Wildvreemden kussen als verwelkoming en kennismaking. Ik deed het wel als het van mij verwacht werd en voor de algemene vrede. Voor de duidelijkheid nooit helemaal tegen mijn zin maar zeker ook nooit met volle overtuiging. Als kind stak ik me weg achter mama of papa als ik verplicht werd om iemand een kusje te geven waar ik geen zin in had, zelfs als dat familie was. Jammer dat ik daar als 35-jarige niet meer mee wegkom, want ik zou het nog vaak willen doen. Hoera voor corona dus. Weg kussen, knuffelen, veel te stevige handen geven en te hard in elkaars bubbel komen. Ik kan eindelijk herademen.
- Plaatsen met veel volk: Ik ben geen massamens. Ik hou van overzicht. Ik ben geen wringer en ik laat me te snel wegdrummen. Ik krijg het benauwd in een grote massa, zeker als de mensen kort op elkaar staan en ik amper nog bewegingsruimte heb. Social distancing is dus op mijn maat uitgevonden. Inclusief kalmere treinen. Alleen jammer dat ik mijn vrijkaart 1e klasse terug heb moeten inruilen voor een abonnement in 2e klasse. #luxebeestje
- Drukke landschapsbureaus: Tot maart zat ik op een open landschapskantoor. En van juli tot oktober waren we ook een van de weinigen die naar kantoor moesten. Maar wat een wereld van verschil was dat. Van een mierennest waar constant volk op en af liep, gingen we naar een verdiep waar enkel ons 13-koppig team aanwezig was en een paar enkelingen die liever gezelschap opzochten. Rust, meer focus en weg schuldgevoel omdat ik als introvert niet zo heel goed om kan met dat mierennest.
- Vuile handen: Overal kan je tegenwoordig je handen wassen of vind je busjes alcoholgel. Ik heb geen smetvrees maar ik ben wel enorm gelukkig met de hygiënischere omgeving van tegenwoordig of toch op z’n minst met de mogelijkheden. Op de trein of als je in een grootstad rond loopt zie je anders al eens iets.
- Sociale verplichtingen: Ik hou van de avonden en weekenden thuis. Geen eetdagen waar je je kop moeten laten zien, geen evenementen, geen feestje met mensen die je toch maar half kent … En voor de mensen die je echt wil zien zijn creatieve oplossingen: wandelen for the win. Ik heb keiveel gewandeld de afgelopen weken. De perfecte activiteit met vrienden met afstand en in kleine bubbels. En toegegeven, ik mis de gezellige momenten met vrienden wel. Maar de sociale verplichtingen, die mogen er voor mij uit. En hallo weekends met weinig plannen om te recupereren!
Wat moet voor jou niet meer terugkomen na corona?
Die landschapsbureaus en sociale verplichtingen mogen er voor mij ook uit! En leve wandelen, inderdaad. Ik denk dat ik nu meer buiten leef dan vroeger (zelfs in de winter), iets waar ik echt van opleef. Alleen zou het wel leuk zijn als de horeca terug open kan voor een drankje en sanitaire stop na een wandeling 😉
Amai, dat eerste mag van mij ook voor altijd verbannen worden. Ik haat dat! Ik snap ook niet waarom ik een vreemde een kus moet geven of zelfs een hand. Ik huiverde daar altijd wat van en bij mij was dat dus wel met volle tegenzin :p
De bubbels? Ik heb het daar nogal mee gehad. Ik mis zelfs soms ons landschapsbureau een beetje. Maar die massa events, daar mis ik niets van. Ik zou het zelfs fijn vinden dat je eens op reis kan in de bekendere steden zonder dat het er megadruk is.
Ik ben het volledig met je eens, op alle punten! Vooral dat eerste. Ik heb het daar ook nooit op gehad, brrr. Ook alle massa-evenementen waar veel te veel mensen in mijn persoonlijke bubbel komen hoeven niet direct meer. Tenzij dan misschien de Boekenbeurs, daar maak ik een uitzondering voor.
Ik ben een knuffelaar maar niet met mensen die ik nog niet ken. Het lijkt me ook niet meer dan normaal dat mensen mogen aangeven dat ze dat liever niet doen zonder dat iemand hen daar vreemd op zou moeten aankijken. Drukke plekken vond ik voordien ook al niet fijn dus die ga ik ook nadien blijven mijden. Het brengt ergens wel rust nu er veel zaken wegvallen hé maar ik merk dat ik er toch ook wel een heel deel mis. Vooral de afspraakjes met één of twee vriendinnen, of even spontaan bij je ouders op bezoek kunnen gaan.
Amai ik herken mezelf hier zo hard in 😀
Ik deed vroeger niks liever dan bv op Rock Werchter op de eerste rij te gaan staan, maar ik moet toegeven dat ik nu een paniekaanval voel opkomen als ik denk aan al dat volk op een hoopke. Ik wil NIET terug naar onze overvolle open space (wie heeft dat ooit uitgevonden!), met 38 één open ruimte delen is gewoon erover voor deze introverte hsp’er! En o wat kan ik genieten van zoveel avonden in mijn eigen zetel, met mijn eigen eten… en toch kijk ik er naar uit om weer wat vaker buiten te kunnen, maar het moet echt minder dan vroeger. Ik wil leven, niet geleefd worden. Nah.