Hoogsensitief (of niet + review)

Deze blogpost moest eigenlijk gisteren online komen. Maar aangezien ik nog niet alles opnieuw had kunnen doornemen, zit er wat vertraging op. Want ik wilde van deze echt wel mijn werk maken. There we go.

Het is wel een issue in mijn belevingswereld. Ben ik hoogsensitief (HSP) of niet? Ik schreef er eerder al eens blogs over over het wel of niet hoogsensitief zijn. Ik heb het nooit laten testen, dus officieel is er ook geen ‘diagnose’. En 70% van mijn tijd speelt het ook niet echt op. Maar er bestaan veel boeken over. Dus toen ik onlangs ‘Hoogsensitief @ work’ las, ging ik plots van niet terug naar wel hoogsensitief. Waarom? Dat leg ik graag uit.

Wat is hoogsensitief zijn?

Laat me eerst iets duidelijk maken: hoogsensitief zijn is een persoonlijkheidskenmerk en geen ziekte. En daarnaast is het ook iets dan op een spectrum zit. Er bestaan verschillende gradaties in. Mensen die hoogsensitief zijn hebben geen filter die prikkels sorteert, alles komt ongefilterd je hoofd binnen. Daardoor hebben diezelfde mensen moeite om prioriteiten te stellen en hebben ze snel het gevoel van overbevraagd te zijn. Ze verwerken prikkels veel intenser dan iemand anders. Ze zijn vaak introvert en hebben vaak een laag zelfvertrouwen, daardoor zijn ze vaak miskend en onbegrepen.

Ben ik het of niet?

De vorige uiteenzetting klinkt redelijk negatief, maar dat is het niet noodzakelijk. Het gaat vooral over bepaalde gevoeligheden. Ik heb ook lang gedacht dat ik er niet echt last van had. Tot ik onlangs ‘Hoogsensitiviteit @ work’ las van Ilse Van den Daele en Karin Nauwelaers. Plots vielen er heel wat puzzelstukjes van het afgelopen jaar in elkaar. Wat een andere blik op hoogsensitiviteit niet als impact kan hebben.

Algemene kenmerken

Er zijn een aantal algemene kenmerken die ik sowieso wel al had.

• HSP’ers hebben nood aan veel omkaderende informatie.
• Ze hebben een sterk rechtvaardigheidsgevoel en een groot verantwoordelijkheidsgevoel.
• HSP’ers zijn gevoeliger voor bepaalde feedback.
• Ze werken vaak liever op de achtergrond maar dat zorgt soms ook voor frustratie omdat hun werk niet gezien wordt.
• Ze hebben niet altijd de nood om deel te nemen aan afterwork activiteiten omdat ze moeten bekomen van het aantal prikkels overdag.
• HSP’ers hebben meer rust en stilte nodig om op te laden waardoor ze vaak bekeken worden als saai en asociaal.
• Ze hebben de neiging zaken persoonlijk op te vatten ook al bestaat daar niet altijd een directe reden voor.
• Een HSP’er is alert en merkt vaak dingen op die anderen nauwelijks opmerken.

Door alle kenmerken zal een HSP’er harder zijn best moeten doen om de weg te vinden in het leven. Ze hebben zeker als kind, heel vaak het gevoel anders te zijn.

De maatschappij van vandaag bevoordeelt nog altijd extraverten. Het zijn die kenmerken die vaak meer naar waarde worden geschat. Talenten, kansen en potentiële groeimogelijkheden van introverte HSP’ers blijven zo ook onderbenut.

En toen vielen de puzzelstukjes in elkaar!

Ongeveer halfweg het boek komen er nog heel wat andere kenmerken aan bod. Het was alsof het afgelopen jaar plotseling in boekvorm voor me verscheen.

• Focus op het positieve. Ik voel dat ik beter functioneer in een stimulerende en positieve omgeving. Als de nadruk enkel ligt op het negatieve en op de werkpunten, dan valt bij mij de motivatie weg en vraag ik me af waarom ik iets nog doe. Ik leg de lat voor mezelf en anderen heel hoog, dat besef ik goed. Maar als er in mijn omgeving dan ook nog eens enkel gefocust wordt op het negatieve, dan loopt het mis. Je moet me niet ophemelen, maar het is wel leuk om bevestiging te krijgen en te weten dat je goed bezig bent. En ja, werkpunten zijn er altijd maar die moeten niet de bovenhand hebben. Ik heb de neiging mezelf te onderschatten en me kleiner te maken dan nodig. En ja, ik ontleen mijn eigenwaarde vaak aan anderen. Positieve energie versterkt mijn veerkracht en dynamiek. Succesmomenten zorgen voor meer onmiddellijke energie en meer uitgestelde energie.
• Een HSP’er gaat overdenken en interpreteren. Ik heb vaak de neiging zaken erg persoonlijk te nemen. Mijn gedachten leiden dan een eigen leven. Als ik overprikkeld ben, valt mijn rationele brein even weg. Een klein feit kan me doen ontploffen omdat het een opeenstapeling is van voorgaande dingen. Negatieve gebeurtenissen ga ik veel diepgaander verwerken waardoor het veel meer van me vraagt.
• 300% inzet. Een HSP wil zich 300% inzetten, uit enthousiasme maar ook om zichzelf te bewijzen en omdat ze geen nee kunnen zeggen. Hallo, eeuwige pleaser die ik ben. En ja, anderen beschouwen dat al eens als vanzelfsprekend. Ik wil altijd en voor iedereen goed doen, ik stel niet graag mensen teleur.
• Authentiek zijn. Een HSP’er heeft snel door of iemand authentiek is of niet. En ik voel dat ik daarin ook redelijk zwart-wit ben, ik moet je of ik moet je niet :). Het is genuanceerder dan dat, maar ik heb niet veel tijd nodig om te weten of iemand in mijn gratie valt of niet. Ik ben ook een kei in interpreteren en tussen de regels lezen. Dat beïnvloedt mijn mening ook snel.
• Je draai vinden. Hoe sneller ik mijn draai vind ergens, hoe beter iets me ligt. Ik voel dat in mijn huidige job enorm. Starten op een nieuwe job in tijden van corona is enerzijds geen cadeau, maar het heeft me in mijn geval geen windeieren gelegd. Minder prikkels en ik vind duidelijk sneller mijn draai. Hallo rustige werkplek en productiviteit! Nochtans ben ik geen grote fan van veranderingen, maar door thuis in mijn coconnetje te kunnen blijven, bleef ik deels in mijn vertrouwde omgeving terwijl ik toch aan een nieuwe uitdaging begon.

Ik moet dus toegeven dat er waarschijnlijk meer hoogsensitiviteit in me zat dan ik aanvankelijk dacht. En dat het boek op dat vlak wel een enorm eye-opener was. Een andere mogelijkheid is dat ik hoogbegaafd ben *LOL*, want die delen blijkbaar dezelfde kenmerken. Aan jou de keuze ;). Maar ik gok dat de eerste optie meer kans heeft.

Wil je meer weten over hoogsensitiviteit? Dan kan je terecht op de website van HSP Vlaanderen. Volgens het boek van Ilse Van den Daele en Karin Nauwelaerts is er een zelftest voor Vlaanderen in volle ontwikkeling. En dat is misschien wel een goeie zet, want in de tests die al in omloop waren herkende ik me ook nooit helemaal.