Toegegeven, ik ben tegen hokjesdenken. Omdat het vaak met een vorm van bekrompenheid samengaat. Je mag nooit iedereen over dezelfde kam scheren. Maar als het over het bestuderen van menselijk gedrag gaat, intrigeren die hokjes mij wel. Mensen in vakjes steken kan je helpen om gedrag te begrijpen.
In ‘Omringd door Idioten’ doet Thomas Erikson dat ook. Zijn uitgangspunt is een soort van persoonlijkheidstest, vergelijkbaar met een Insightstest voor wie dat kent. Op basis van de resultaten steekt hij mensen in vier ‘hokjes’ aan de hand van kleuren: blauw, groen, geel en rood. Ik vind het zelf een boeiend systeem. Zeker om mezelf te toetsen aan die types. Dat was niet anders in Omringd door Idioten. Erikson probeert je met zijn systeem meer inzicht te geven in waarom bepaalde mensen je beter liggen dan anderen. Tegelijk geeft hij ook tips om met mensen uit andere kleuren om te gaan.
Blauw en groen zijn bij hem de wat rustigere types, rood en geel zijn dan weer de fellere, zeer aanwezige types. Hij overloopt per type hoe ze in elkaar zitten, welke eigenschappen heel erg op de voorgrond treden. Bij mij momenten sloeg hij spijkers met koppen. Ik begon plots ook op mijn hele omgeving kleuren te plakken. Maar toegegeven, het is niet altijd overduidelijk. Ik identificeer mezelf bijvoorbeeld zowel met blauw als met groen. Dus ik ben er ook van overtuigd dat veel andere mensen eerder een mengeling van kleuren zijn, weliswaar met een dominante kleur. Dat geeft Erikson zelf ook toe.
Toch heeft zijn systeem ook nadelen. Erikson focust heel hard op het negatieve vind ik. Ik kreeg soms het gevoel dat een persoonlijkheidstype vooral slecht is en moeilijk is om mee om te gaan. Het kan overkomen als ‘hoe moet ik mezelf aanpassen om om te gaan met andere types’. Enerzijds snap ik het wel, hij geeft je tactieken om toe te passen om toch iets van een ander type gedaan te krijgen. Anderzijds geeft me een dat een heel fake gevoel, als je daarvan uitgaat, wie is dan nog eerlijk en oprecht tegen jou? Veel gedrag stelt hij voor als problematisch en dat is wel een beetje jammer. Je zou ook perfect meer nadruk kunnen leggen om de sterktes van iemand. Dat komt in dit boek misschien wel veel te weinig naar voor.
Erikson haalt een thema aan dat me heel erg boeit en fascineert. Een thema waar ik zeker nog eens andere boeken over ga lezen. De manier waarop hij het bespreekt, is vatbaar voor verbetering. Maar dat neemt niet weg dat het leuk boek is en dat het interessant is om jezelf eens af te meten aan de types. Toch denk ik dat Insights en andere systeem misschien duidelijker en evenwichtiger zijn samengesteld. Al zijn er duidelijk overeenkomsten tussen de systemen en hebben ze mogelijk ook gewoon allemaal dezelfde basis. Het zijn waarschijnlijk vooral de verklaringen die hier en daar wat verschillen.
Je vindt het boek op Bol.com. Voor het e–book betaal je 4,99 euro.
Als socioloog vind ik het ook geweldig om mensen in vakjes te steken en patronen te herkennen in gedrag. Het kan de omgang met anderen, zoals je terecht aanhaalt, vergemakkelijken. Idem voor dat kleurensysteem trouwens (ook een groen-blauwe mix hier 🙋♀️), hoewel dat bij een van mijn vorige jobs té hard werd gebruikt om mensen te beoordelen, vond ik. Ik kreeg heel vaak te horen dat ik ‘mijn rode kant’ wat meer moest laten zien, alsof ik sociaal gehandicapt was of zo. Soit, niet toevallig dat ik niet lang bij die werkgever ben gebleven 🙂
Herkenbaar, ik werd ooit tweede in een sollicitatie omdat ze al teveel groenen en blauwen hadden en ze een gele of rode wilden nu. En dat is in het boek ook wat, alsof die kleuren enkel voor problemen staat en niet voor kansen of sterktes.
Oh deze kende ik nog niet. Ik hou ook van persoonlijkheidstest en vakjes. Ook al besef ik dat iedereen anders is en van alles een beetje heeft maar sommige dingen komen bij de één toch meer tot uiting dan bij een ander.
Als persoonlijkheden je interesseren moet je zeker eens gaan kijken op http://www.16personalities.com. Die test is wetenschappelijk onderbouwd, en ik heb er heel veel van geleerd over mezelf en anderen.
Klopt als een bus, die heb ik ook al eens gedaan! 🙂