Online artikels over introvert zijn, die boeien me mateloos. Ik lees ze om te zien of ik er mezelf in kan herkennen. Want ik moet dat niet onder stoelen of banken steken, introvert is my middlename. Maar toch kom ik af en toe ook eigenschappen tegen die niet meteen bij mij passen. Ik toets het graag af aan 10 tekenen uit een artikel van www.ja.be.
1. Je praat niet graag over koetjes en kalfjes.
Je spreekt als je echt iets te zeggen hebt. Je apprecieert het ook als andere mensen hetzelfde doen. Je praat graag over diepere onderwerpen van het leven. Kletsen zegt je niets. Je vindt het vaak ook storend om er lang naar te moeten luisteren.
Het klopt dat ik liever diepgaande gesprekken met één persoon heb dan wat getater in groep. Iets met teveel prikkels om te volgen. Iets met me niet willen manifesteren in een grotere groep. Me te snel teruggedrongen te voelen. Maar ook iets met heel geïnteresseerd zijn in mensen, wie ze zijn en wat ze doen maar helemaal niet goed te zijn in small talk en stiltes opvullen.
2. Je vindt het niet erg om alleen te zijn.
Integendeel, je hebt vaak nood om je alleen terug te trekken om op je positieven te komen en je te herladen. Je hoort je collega’s vaak zeggen “Je zit hier maar zo alleen!“, wat als medelijden klinkt. Maar wat ze niet weten, is dat dat exact is wat je wil, alleen zijn.
Ik ben graag alleen. En ik heb mijn momentjes alleen nodig om m’n batterijen op te laden. Een rustig en vooral stil hoekje en een boek. Dat is genoeg om even tot mezelf te komen. Maar het leven bestaat niet alleen uit stiltemomentjes. En ik ben ergens ook wel graag tussen de mensen. Mensen die ik graag heb of waar ik goed mee over weg kan. En hoewel dat wel energie kost, heb ik daar best ook wel veel aan. Een grap, een grol, een verhaal … Oprechte interesse.
3. Je hebt een haat-liefde-verhouding met je gsm.
Introverte mensen bellen niet graag. Als je opgebeld wordt, erger je je vaak aan het feit dat je gestoord wordt in je bezigheden.
Klopt. Laat me mailen, app’en, sms’en … het maakt niet uit. Maar laat me alsjeblieft niet bellen. Of toch zeker niet met vreemden. Of toch wat mijn privé-leven betreft. Want er is één grote uitzondering. Voor m’n job bleek ik dan wel weer bijzonder goed in telefoneren. Ik vond het niet erg om telefoons op te nemen als collega’s te druk bezig waren en soms nam ik spontaan de telefoon om een collega in een andere provincie op te bellen omdat dat nu eenmaal sneller gaat dan mailen.
4. Je wacht met iets terug te sturen.
Zij het een e-mail of een smsje, slechts zelden zul je meteen antwoorden. Je komt er liever later op terug, zodat je een doordacht antwoord kunt leveren.
Dat is er zo eentje die totaal niet overeen komt met mezelf. Zolang ik kan schrijven ben ik op m’n gemak en kan ik dus best wel snel antwoordjes formuleren. Als ik dat maar niet mondeling moet doen heel de tijd. Ik stond bij KSA bekend als een enorm snelle reply’er ;).
5. Drukke menigten bezorgen je stress en maken je moe.
Hoewel het soms een leuk idee lijkt om je naar een winkelcentrum te begeven bijvoorbeeld, eens je er bent, heb je er spijt van. Grote menigten zijn niet aan jou besteed. Als het dan toch moet, haast je je daarna naar huis, waar je in je eentje kan ontspannen.
Ja en nee. Grote menigten en massa-events zijn niet mijn favoriete bezigheid. Maar ik kan er wel mee om. Voor Muse op Rock Werchter heb ik dat wel over bijvoorbeeld. Zolang je mij maar niet vraagt om helemaal vooraan te gaan staan waar je nog amper kan bewegen. Ik moet weg kunnen. Ik mag niet het gevoel hebben dat ik ‘opgesloten’ sta. En ik moet nog redelijk vlot kunnen wandelen als ik me in een massa beweeg. Slenteren haat ik en ‘getaffel’ nog meer. En ja, de dag nadien kan mijn hoofd dan weer wat rust en stilte gebruiken.
6. Je bent “selectief sociaal”.
Waarom je tijd verspillen aan mensen waar je slechts een oppervlakkige connectie mee hebt? Je energie is kostbaar en je steekt het alleen in dingen en mensen die je echt de moeite waard vindt. Je hebt er gewoon niet zoveel om weg te geven, dus ga je er zuinig mee om. Eens je iemand tegenkomt waar je goed mee kunt opschieten, kan je best uitbundig uit de hoek komen. Je kan zo iemand zonder problemen in vertrouwen nemen.
Ik ben er zeker van dat er maar een paar mensen zijn die de echte Katrien kennen. Ik besef dat ik vaak afstandelijk, en misschien zelfs wat ongeïnteresseerd, overkom. Maar eens je mijn vertrouwen gewonnen hebt, denk je daar anders over. Voor mijn echte vrienden probeer ik er ook gewoon te zijn. Al besef ik dat ik er soms misschien te weinig ben voor hen omdat ik met zoveel andere dingen bezig ben. En soms ook omdat ik gewoon effe tijd voor mezelf nodig heb.
7. Je observeert graag.
Juist omdat je vaak in je eentje bent en geen aandacht besteedt aan smalltalk, heb je de tijd om alles nauwlettend in het oog te houden. Je hebt oog voor details, en voor de echte gevoelens van mensen om je heen.
Klopt als een bus. Ik ben vaak degene die de vrouw met het opvallende kapsel spot of details opmerk die niemand anders heeft gezien. Ik observeer graag mensen als ik ergens zit. Ik bestudeer graag hun gedrag, hun kledingstijl, hun kleine kantjes. En ik zit af en toe eens graag een half uur met een boek op een bankje van een station om stiekem ook mensen te kijken. En bij de mensen die me nauw aan het hart liggen, zie ik vaak al van een afstand dat er iets niet in orde is. Ook al geven ze dat vaak niet meteen toe.
8. Je bent creatief.
Verschillende wetenschappelijke studies hebben uitgewezen dat introverte mensen erg creatief zijn. Al die tijd die je alleen doorbrengt in stilte, gebruik je eigenlijk om nieuwe ideeën en concepten te bedenken en uit te werken. Eigenlijk ben je altijd aan het werk in je hoofd.
Ik vond mezelf nooit creatief. Want bij creatief denk ik aan kunstenaars of zotte reclamemakers. Dat ben ik niet. Maar ik heb wel leren beseffen dat ik wel mijn eigen manier van creativiteit heb. Denk maar aan muziek spelen of teksten schrijven.
9. Je kan echt goed luisteren.
Introverte mensen kunnen goed luisteren. Ze voelen ook de echte gevoelens van hun gesprekspartner aan. Omdat ze tijd nemen om na te denken, geven ze vaak echt bruikbaar advies.
Ik kon dat goed. Maar in mijn poging om wat extraverter te zijn, heb ik dat ook wat uit het oog verloren. Mijn drukke agenda hielp me daar ook niet echt mee. En dus probeer ik daar opnieuw werk van te maken. Want ik vind dat eigenlijk wel ontzettend belangrijk. Ik hoop dat ik voor mijn vrienden het luisterende oor kan zijn wat ik zelf zou willen hebben als ik met iets zit.
10. Je neemt weldoordachte beslissingen.
Omdat je veel tijd in je hoofd doorbrengt, heb je veel tijd om alle pro’s en contra’s af te wegen. Dat resulteert vaak in goed doordachte beslissingen waar je helemaal achter staat.
Ik heb niet altijd dat gevoel maar ergens klopt het wel. Ik kan me niet meteen één beslissing voor de geest halen waar ik spijt van heb, echt spijt bedoel ik dan. Als ik over iets moet beslissen, weeg ik inderdaad alles heel goed af. Ik bekijk de voor en tegens en neem m’n beslissing. Maar ik ben zeker geen eeuwige twijfelaar, integendeel, meestal hak ik snel knopen door. En dan smijt ik me daar ook gewoon voor.
Zijn er tekenen waar jij je in herkent?
Alle 10
Ja, allemaal, maar vooral 3. Exact wat je zegt. Niet graag bellen (écht niet!), maar wel op mijn werk. Leg dat maar eens uit aan mensen in je omgeving.
Heel frappant maar ook ik heb ze alle tien al zouden mensen mij wel extravert noemen denk ik. Ik ga het eens om mij heen vragen want ik ben wel benieuwd hoe zij mij zien.
Oooh allemaal super herkenbaar! Ik ben een echte introvert maar als ik mij volledig op mijn gemak voel, lijkt het alsof ik net heel extravert ben denk ik.
Van dat bellen, dat heb ik ook en op mijn werk doe ik niets anders. Ik bel letterlijk zo goed als een hele werkdag en ik vind het leuk ook, maar laat mij privé bellen en ik schiet in de stress :p
Toen ik op de hogeschool zat moesten wij altijd heel actief deelnemen aan van die groepsgesprekken, ik vond dat echt ver-schrik-ke-lijk. Pure horror. Ik was veel blijer als ik gewoon op mijn stoel mocht zitten en observeren. En wat je schrijft over die festivals enzo, ik vind dat eigenlijk op zich ook wel leuk om te doen, voor eventjes en ook alleen als ik snel weg kan als het nodig is.
Ik herken me zowat in alles, behalve in het eerste puntje. Ik kan wel een praatje slaan over luchtige dingen en vind dat best fijn, maar dan moet het gesprek wel in evenwicht zijn. Drukke plekken en massa’s kosten me energie, maar af en toe vind ik het dat waard. Zo ga ik graag eens een dagje naar een festival en ook concerten in een zaal laat ik zeker niet aan me voorbij gaan. Ik mijd vooral drukke winkelstraten tijdens de piekmomenten, zoals de kerstdagen. Daar word ik echt niet blij van!
Dit soort lijstjes zijn telkens super herkenbaar voor me. Ik vind telefoneren echt niet fijn. Als tiener vond ik het minder erg maar de laatste jaren vind ik het steeds vervelender.
Herkenbaar, alle 10! Aan bellen heb ik ook een gruwelijke hekel, behalve als het met vrienden of dichte familie is. Op het werk stuur ik veel liever een mailtje, maar als je snel antwoord wil, is dat niet altijd de goeie oplossing. Gelukkig weten mijn collega’s en bazen wel dat ik introvert ben 🙂