Ik was niet echt laaiend enthousiast na het lezen van ‘Het meisje in de trein’ van Paula Hawkins. Maar ik kon het verhaal wel smaken en het was een leuk tussendoortje. Dus toen ‘In het water’ in de winkel lag, hoopte ik dat het verhaal minstens even goed deed. Of liefst nog iets beter. Ik passeerde in de Standaard Boekhandel in Brussel-Noord en pakte het boek mee naar huis.
Auteur: Paula Hawkins
Uitgeverij: A.W. Bruna
Net zoals bij ‘Het meisje in de trein’ had ik een paar hoofdstukken nodig om in het verhaal te komen. En dat had alles te maken met de wisselende vertelstandpunten. Elk hoofdstuk wisselt het standpunt. En zo komen er wel een tiental standpunten aan bod. Bij het boek zit een kaartje met alle personages in kaart gebracht. Zeker in het begin heb je dat nodig om de draad niet te verliezen.
Alles draait rond de mysterieuze ‘verdrinkingspoel’ waar de afgelopen jaren heel wat vrouwen insprongen en de val niet overleefden. Nu recent Katie en vlak erna ook Nel in de verdrinkingspoel springen, rijzen er toch vragen.
Jules (zus van Nel) komt terug in haar geboortedorp om voor de dochter van haar zus te zorgen. Ze was er liever nooit meer gekomen. Ze had alles liever achter zich gelaten. En als ze terug in Beckford komt, laait het een en ander weer op. Maar wat is er precies in het verleden gebeurd? En heeft dat iets te maken met de verdrinkingspoel?
‘In het water’ is een verhaal met veel vragen. En die blijven vrij lang onbeantwoord om pas op het einde de hele ontknoping te kennen. Het verhaal bevat de nodige plotwendingen. Het is niet echt een thriller, noch een echt spannend verhaal. Maar door de korte, vlotte hoofdstukken, gaat het verhaal wel goed vooruit.
Ik vind ‘In het water’ net zoals ‘Het meisje in de trein’ geen must-read maar een aangenaam tussendoortje.
Het duurde bij mij ook wel even voor ik in het verhaal zat van Het Meisje in de trein maar vond het net als jij een fijn tussendoorboek. In het water staat hier nog op het te lezen boeken lijstje.