Hooverphonic is zo één van die bands die mij langs geleden de overstap deed maken van heel poppy muziek naar ‘Studio Brussel‘-muziek. Mad About You betoverde me en zorgde ervoor dat ik The Magnificent Tree grijs heb gedraaid. Vorige week maandag stonden ze in Hasselt, ik ging graag de sfeer opsnuiven.
Ik geef het toe. Hooverphonic was me wat kwijt na het vertrek van Geike. Geike was degene die me kon betoveren met haar prachtige stem. Ze slaagde er in elk nummer net dat tikje meer te geven. Breekbaar maar toch sterk en met een bepaald gevoel wat weinigen haar na doen. Ik was dan ook echt teleurgesteld toen ze band verliet. Mijn liefde voor Hooverphonic temperde. De timide Geike werd vervangen door extraverte Noémie. Geen spek voor mijn bek.
Nu ze een tijd terug met hun nieuwe concept naar voor kwamen met wisselende stemmen, keerde de liefde toch een beetje terug. Catchy nummers die me wel konden bekoren. Geen duidelijke frontvrouw meer maar afwisseling tussen verschillende zangers en zangeressen. Het was enerzijds wat mysterieus, anderzijds wel een sterke zet. Ik was heel benieuwd hoe ze dat zouden omzetten in een theatertournee.
Hooverphonic trakteerde het publiek op een avondje ‘best of’. Ze combineerden de grote hits met een paar schitterende albumtracks. Ze keerden terug naar de gouden dagen en weefden er perfect een paar actuele nummers tussendoor. Voor 90% van de tijd puur genot en sterk gebracht. Voor 10% miste ik toch wel Geike. Sommige nummers staan of vallen immers met haar stem en dan is het bijzonder vreemd dat die plots door een mannenstem gezonden worden. Wat niet wegneemt dat ik een avond lang lustig meegekweeld heb. Het was best wel fijn om die gouwe ouwe Hooverphonicnummers eens live te kunnen horen. Ik zet de komende weken mijn oude platen nog eens op om nog wat na te genieten!
Zag jij Hooverphonic al eens aan het werk? Wat vind je van de groep?
Geweldige groep ja. Klopt toen ze wegging vond ik dat ook jammer. Ik luister meer ambient tegenwoordig, of chill. Maar Hooverphonic is en blijft geweldige muziek, zeker weten.
Ik heb ze nog niet live aan het werk gezien, maar heb wel een paar cd’s van hen. Een nummer als Vinegar & Salt, dat kan gewoon niemand anders brengen zoals Geike dat doet. Van haar opvolgster was ik niet echt wild, maar ik vind Amalfi wel een ontzettend mooi nummer. Leuk dat je zo van het optreden genoten hebt!
Ik heb ze ooit gezien met symfonisch orkest en werd volledig van mijn sokken geblazen, maar dan vooral dankzij de toenmalige frontvrouw Noémie. Die stem, echt. Kiekenvel vanaf de eerste seconde. Mijn favoriete Hooverphonic nummer is trouwens Gentle Storm, nooit gesnapt dat dit geen gigantische hit geworden is…
Dat moet echt wel sjiek geweest zijn ja! Nu hadden ze 10 strijkers mee. Paste perfect in het concept!