Eerlijk is eerlijk. Ik was geen fan van Pink Ambition. Allemaal wat teveel glitter and glamour, te onbereikbaar. Maar gelukkig ‘ken’ ik Instagram- en blogqueen Yentl al van daarvoor. Ik had veel bewondering voor wat ze deed. Hoe ze er in slaagde om haar blog zo goed op de kaart te zetten en een quasi perfecte Instagramfeed te ontwikkelen.
Auteur: Yentl Keuppens
Uitgeverij: Manteau
Ik geef het toe. Ik heb één klein stukje Pink Ambition gezien. Net het stukje waarin Yentl vertelde over haar eetstoornis. Best aangrijpend. Vooral als je ziet wat ze nu nog allemaal met zich meedraagt door de stoornis. Hoe ze zich moet laten begeleiden om haar lichaam weer te kunnen versterken en de aangerichte schade tegen te gaan. Straf. Het vergt een grote dosis doorzettingsvermogen.
Nu zijn er misschien wel betere boeken in dit genre. Maar toch vind ik knap hoe ze hier zomaar even haar verhaal op tafel gooit. Ik kan me best voorstellen dat je daar wel de nodige dosis lef voor nodig hebt. Af en toe is het toch even slikken als je leest hoe ze zichzelf bleef uithongeren en hoe ze zich tegenover anderen opstelde.
Puur esthetisch is dit zeker niet het beste boek. Ik had meer verwacht. Het komt soms heel chaotisch en onverzorgd over. Maar dankzij het formaat en de kortere hoofdstukken, leest het wel makkelijk weg. Op een paar uur heb je het boek zeker uit.
Conclusie: Een leuk tussendoortje, een straf verhaal dat grafisch nog iets meer op punt had mogen staan.
