Boekenwurm

Puur Pascale

Auteur: Pascale Naessens
Uitgeverij: Lannoo

Vorige week donderdag gaf Pascale Naessens een lezing in Sint-Truiden. Niet dat ik zo’n grote Pascale-fan ben, maar haar opvatting over eten boeit me wel. Bovendien kon ik al eens een paar recepten proeven en vond ik die best wel lekker. Reden genoeg om eens af te zakken naar de lezing.

In de lezing lichtte ze toe hoe haar manier van eten in elkaar, waarom ze voor de manier koos en hoe je het zelf kan toepassen in je eigen leven. Regelmatig maakt ze de vergelijking met de klassieke voedingsleer. Een voedingsleer die, volgens haar, verouderd is en nood heeft aan vernieuwing. Ik ben niet helemaal akkoord (die ‘oude’ voedingsleer heeft er 2 jaar geleden voor gezorgd dat ik tot 14kg kwijtspeelde, zonder honger te lijden) maar ik snap ergens de redenering wel.

Ik ben er van overtuigd dat je lichaam baat heeft bij het gebruik van natuurlijke producten en dat we bewerkte voeding meer en meer uit ons voedingspatroon moeten schrappen. Een paar dagen gezond eten maakt soms een wereld van verschil in je spijsvertering. Al geef ik eerlijk toe dat ik er door tijdsgebrek te weinig mee bezig ben. Maar ik denk dat je uit overtuiging moet overschakelen op haar manier van eten. Niet om te vermageren maar omdat je beter voor je lichaam wil zorgen, omdat je gestel er wel bij vaart. Daar kan ik mij in elk geval in vinden.

Na de lezing was er de mogelijkheid om haar nieuwe boek te laten signeren. Ik schafte me het boek aan en liet het uiteraard signeren (zou anders zonde van de gelegenheid geweest zijn). In het boek staan heel wat aantrekkelijke recepten die opvallend weinig ingrediënten vragen. De avocado-chocoladetaart en de ontbijtcake staan hoog op mijn verlanglijstje om te proeven! Ook visueel is het boek een pareltje. Hoog tijd om me eens meer te verdiepen in alles en toch wat aanpassingen te doen in mijn voedingspatroon.

Getagd , , , , ,

0 gedachten over “Puur Pascale

    1. Ik moest elke 2u eten. Van 6u tot 20u ’s avonds. Wel een lijst van wat ik wel en niet mocht eten en heel veel dingen afwegen. Maar echt honger heb ik nooit gehad. Alleen de eerste dagen wat ‘afkickverschijnselen’. Een methode die ik nu nog regelmatig toepas als ik op de rem ga staan. Het jojo-effect ontstaat pas als je dingen gaat eten die op de ‘verboden’-lijst staan. Want na m’n dieet kreeg ik een aangepast ‘dieet’ om op gewicht te blijven. Het loopt pas mis als ik te vaak op restaurant ga of frituur en ander fastfood eet.

Geef een reactie