Komende zaterdag start de Giro d’Italia. Een ronde van 3 weken door prachtige stukjes Italië. Aan de start mijn persoonlijke favoriet in de koersen op de weg, dorpsgenootje Tim Wellens. Naar aanleiding van zijn eerste overwinning in de Eneco Tour, schreef ik bijna twee jaar geleden dit stukje. De bijbehorende foto’s vond ik in mijn eigen fotoarchief.
In mijn hoofd borrelde er al lang een blogbericht over Tim. Het had nog net dat laatste duwtje nodig om geschreven te worden. Een duwtje dat ik gisteren kreeg. Tim won een rit in de Eneco Tour. Boem, baf … winnen. En dat op een parcours dat stukjes Luik-Bastenaken-Luik bevat. Het belooft voor de toekomst.
11 jaar geleden moet het zijn, ik was nog geen 18. De eerste koers voor Aspiranten in mijn eigenste dorpje Aalst bij Sint-Truiden. Twee lokale renners aan de start: Yannick Wellens bij de 14-jarigen, jongere broer Tim Wellens bij de 12-jarigen. Drie koersjes op één dag, vlak achter elkaar. En renners die nog de ziel uit hun lijf rijden en genieten van de koers. Lichtgewicht Tim liep bijna verloren tussen de bonken van zijn leeftijd daar bij de start, bonken van een kop groter en waarschijnlijk 10 kilo dikker. Maar eens de start gegeven liet hij zich wel gelden. In geen tijd dubbelde hij het peloton op de relatief korte omloop. Daar stonden die bonken met hun mond vol tanden.
In de jaren nadien organiseerde onze eigen wielerclub nog verschillende koersen: nieuwelingen, juniores, beloften en eliten zc, binnen het kader Trofee van Haspengouw. Ik heb ze allemaal zien passeren. Het achterliggende doel van de koersen was de eigen renners in de kijker zetten. En dat is aardig gelukt. Voor eigen volk koersen, dat moet toch altijd wel iets speciaal zijn. Heel veel van die koersen kan ik me niet meer herinneren. Maar als ik door mijn foto’s grasduin bots ik hier en daar toch nog op een sterk nummer. En vooral, ik was steevast van de partij.
Dat Tim talent had, was wel duidelijk. Maar niet iedereen met talent wordt prof. Tim kreeg die kans gelukkig wel. En dan nog bij mijn favoriete team: Lotto-Belisol. Beter kan toch niet? Ik was benieuwd wat de toekomst zou brengen. Hier en daar stak Tim al eens de kop aan het venster. Het zag er goed uit.
Een sterke prestatie in de Ronde van Lombardije in een van je eerste profkoersen, dat is straf. Een prestatie die voor de meesten misschien wel door de mazen van het net is geglipt. Moeten passen voor de Giro d’Italia omwille van knieproblemen was misschien wel een eerste grote teleurstelling voor Tim zelf. Gelukkig kreeg hij dit jaar de kans opnieuw. Een kans die niet onopgemerkt bleef. Twee keer tweede worden in een rit is misschien pijnlijk de eerste minuten. Maar is ook geweldig sterk. Iets waar je je moet aan optrekken.
Dankzij z’n mooie prestaties van de afgelopen weken beginnen ook de journalisten hem beter te kennen en te vinden. Maar om mij te kloppen om hem op beeld te herkennen, zal je toch snel moeten zijn. Ze zeggen hier thuis nu al dat ik mijn roeping gemist heb. Het was wel duidelijk dat er voor Tim stilaan een overwinning zat aan te komen. Als je zulke sterke wedstrijden rijdt, kan een overwinning niet uitblijven. Maar dan moet je het nog steeds doen.
Bron: FB-pagina Tim Wellens
En Tim deed dat overduidelijk gisteren. Na een knappe koers! Ik beken, ik heb een traantje weggepinkt. Dat doet wel iets met een mens. Maar dit heeft Tim zo hard verdiend. En meteen een dikke vis, zoals ik gisteren op Twitter las. Ik hoop dat er nog velen mogen volgen. Hopelijk ritten in nog grotere rittenkoersen of misschien wel ooit een klassieker. Dromen mag. Zolang je in the end maar met beide voetjes op de grond blijft.
Bestaat toeval? Vandaag, daags na de overwinning van Tim, trek ik weer naar de koers voor Miniemen & Aspiranten in mijn (en Tims) hometown Aalst bij Sint-Truiden. Dat kan toch geen toeval zijn? Zoals @svenpeeters gisteren op Twitter zei: “Het is tijd voor een supportersclub @katrienw.” Awel, ik vind dat ook. Wie doet mee? 😉 Succes Tim! #liveyourdream
Ik ben dus ontzettend benieuwd wat de Giro voor Tim brengt!
Vandaag de overwinning in de Giro!! Dat komt zeker door jouw blogbericht 😀
Volgend weekend opnieuw naar de trofee van Haspengouw? Deze keer in Alken 😉