Geen blogposts in de afgelopen dagen. Ik heb de post voorzien voor gisteren verplaatst naar zondag. Even geen zin om happy happy joy joy te doen op dagen als deze.
Dinsdag heeft een veel diepere indruk op mij gemaakt dan ik ooit had kunnen denken. Ik was in Brussel maar niet eens vlakbij de aanslagen. Maar ik trek me op aan de vele lieve, bezorgde berichtjes die ik heb gekregen, de vriendschap, de hulpvaardigheid, de liefde in de mensen. United we stand, l’union fait la force. Daar geloof ik in en daar wil ik nog lang in blijven geloven.
Al heeft mijn hoofd nu toch even nodig om dit allemaal te verwerken. En maandag trek ik terug met opgeheven hoofd naar Brussel. Maar nu nog even niet.
